معنی گل آلود

Muddy, Murky, Turbid

یا خم گل آلود. کره زمین: هر شام کزین خم گل آلود بر خنبره فلک شود دود. . . (نظامی)

(مصدر) گل آلود ساختن. یا آب را گل آلود کردن و ماهی گرفتن. میان دوستان و خویشاوندان ایجاد دشمنی کردن تا خود از عداوت ایشان فایده برند (امثال و حکم دهخدا)

(مصدر اسم) در کلمات مرکب بمعنی آلوده آید: آرد آلود خشم آلود خون آلود زهر آلود.

گلاب آلوده: مگر زان گل گلاب آلود گردم ببوی از گلستان خشنود گردم. (نظامی)

پلمس آلود

امبر آلود

گل آلود. [گ ِ] (ن مف مرکب) تیره از خاک و لای. گل آلوده:
در گریه ٔ وداع تذروان کبک لب
طاووس وار پای گل آلود میبریم.
خاقانی.
دلم که خدمت زلف تو کرد چون گلسر
نکرده پای گل آلود شانه بازآورد.
خاقانی.
هر شام کز این خم گل آلود
بر خنبره ٔ فلک شود دود.
نظامی.
- امثال:
آب را گل آلود کردن و ماهی گرفتن.
و رجوع به گل آلوده شود.

آلود. (ن مف مرخم / نف مرکب) در کلمات مرکبه از قبیل آردآلود، اشک آلود، بت آلود، تراب آلود، تهمت آلود، خاک آلود، خشم آلود، خواب آلود، خون آلود، خوی آلود، ریگ آلود، زهرآلود، سرمه آلود، شکرآلود، غرض آلود، غضب آلود، گردآلود، گِل آلود، مشک آلود، می آلود، مخفّف آلوده است:
ریشی چگونه ریشی، چون ماله ٔ بت آلود
گوئی که دوش تا روز با ریش گوه پالود.
عماره.
دو چشم موژان بودیش خوب و خواب آلود
بماند خواب و شد آن نرگسش که موژان بود.
عماره.
نهاد آن روی خوی آلود بر خاک
اَبَر شاه آفرینگر با دل پاک.
(ویس و رامین).
گفت زندگانی خداوند دراز باد روباهان را زهره نباشد از شیر خشم آلود که صید گوزنان نمایند که این در سخت بسته است. (تاریخ بیهقی).
هزار فتنه ٔ خوابیده را کند بیدار
دو چشم مست تو از یک نگاه خواب آلود.
سعدی.
بخت خواب آلود ما بیدار خواهد شدمگر
زآنکه زد بر دیده آبی روی رخشان شما.
حافظ.
حافظ بخود نپوشید این خرقه ٔ می آلود
ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را.
حافظ.
القضض، ریگ آلود شدن. (تاج المصادر بیهقی). و رجوع به آلوده شود.

گلاب آلود. [گ ُ] (ن مف مرکب) آلوده شده به گلاب:
مگر زآن گل گلاب آلود گردم
ببوی از گلستان خشنود گردم.
نظامی.

غرض آلود. [غ َ رَ] (ن مف مرکب) غرض آلوده. آنچه به غرض آلوده باشد. غرض آمیز: اخبار غرض آلود. سخنان غرض آلود.

خشم آلود. [خ َ / خ ِ] (ن مف مرکب) غضبناک. خشمناک. (ناظم الاطباء) (آنندراج). خشمگین. غضب آلود. مغضب. (یادداشت بخط مؤلف): روباهان را زهره نباشد از شیر خشم آلود. (تاریخ بیهقی).
قلاده نیم گسل گشت و شیر خشم آلود.
اثیرالدین اخسیکتی.
وحشی تیزچنگ خشم آلود
کز دم آتشین برآرد دود.
نظامی.

گلی

آب گل آلود:ضرر - لوک اویتنهاو

آب لجن آلود ابتلاست. ابتلا به امور دست و پاگیر که زحمت و گرفتاری بوجود می آورند و آرامش را از انسان میگیرند. موج ستمی است که برشما وارد می آید همراه با غصه و نگرانی ولی چنانچه موجی برخاست و شما را ازجای کند و به ساحل یا پایاب افکند پس از چندی تحمل ناراحتی به نجات و آسودگی می رسید. - منوچهر مطیعی تهرانی

بادکرده، ورم کرده، آماسیده روی. [خوانش: (~.) (ص مف.) = پف آلود. پف - آلود: ]

91